Mołdawia znana jest w świecie przede wszystkim z doskonałej jakości win. Właściwości gleb – czarnoziemnych i czarnoziemów, w połączeniu z optymalnymi warunkami klimatycznymi – temperatura lipca 20 do 27 º C, suma rocznych temperatur 2900-3500 º C i opady roczne w granicach 400 do 550 mm – umożliwiają uprawę znakomitego surowca do produkcji win i koniaków. Znacznie gorzej jest natomiast z odmianami deserowymi, przeznaczonymi do bezpośredniego spożycia. Próby zaaklimatyzowania sprowadzanych z Grecji, Włoch czy chociażby Bułgarii, szczepów winorośli odmian stołowych, nie powiodły się z uwagi na zbyt ostre, jak na ich potrzeby, zimy i nieco krótszy okres wegetacyjny. Na terytorium Mołdawii wyróżnia się cztery naturalne strefy uprawowe: północną, centralną, południową i południowo-wschodnią (acorex.net-2002). Trzy ostatnie mają zasadnicze znaczenie dla uprawy winorośli i produkcji wina. Na ich obszarze znajduje się 19 ośrodków uprawy i przetwórstwa winogron, z których główne to: Cahul, Taraclia, Comrat, Codru, Romanesti, Ciumai, Purcari, Hincesti, Cricova. Podstawową formą uprawy winorośli są winnice rzędowe, w których corocznie silnie przycinane krzewy opierają się o kilka rzędów rozciągniętych poziomo drutów. Tego typu winnice zajmują powyżej 70 % terenów nasadzeń. Wg danych z roku 1998 (acorex.net – 2002) mołdawskie winnice zajmowały obszar 71 tys. ha, z czego na odmiany białe przypadało około 69 %. Najbardziej popularne szczepy białych winogron to: Aligote (22 %), Savinion blanc (9 %), Chardonay (6 %), Feteasca alba (6 %), Traminer (3 %) i Pinot Gris (2 %). Natomiast z czerwonych, najbardziej popularne w uprawie są Merlot (9 %), Cabernet-Savignon (8 %) i Pinot Noir (8 %). Zależnie od szczególnych właściwości miejscowej gleby, panujących w danym roku warunków pogodowych i metod uprawy – nawożenia, sposobu prowadzenia krzewów, momentu zbioru – nachylenia stoku, na którym posadzono krzewy, i dziesiątków innych czynników, rolnicy otrzymują winogrona o szczególnych cechach i charakterze. Charakter ten jest na dalszym etapie podkreślany w winach markowych i kolekcjonerskich lub zatracany w poślednich winach stołowych. Produkcja win jest zmonopolizowana przez duże kombinaty powstałe w czasach sowieckich. Wypleniono wówczas wszelkiego rodzaju małe piwniczki, gdzie dojrzewałoby wino, choćby na własne potrzeby, co było możliwe w innych „demoludach”, jak choćby na Węgrzech, w Czechach i Słowacji. Jednak wysoki poziom kształcenia w szkołach „winiarstwa” oraz lokalna miłość do winnego krzewu, dają efekty w postaci doskonałych produktów, z których Mołdawianie są dumni, i które przynoszą i co roku szereg nagród na międzynarodowych. wystawach. Najbardziej znane są deserowe wina Cahor, wytrawne Aligot, Cabernet Savignon i Merlot, a z półwytrawnych Chardonay 
Ryc. 2 Przykłady markowych win mołdawskich źródło: acorex.net
Produkcja wina w niepodległej republice przeżywa silne wahania, osiągając wielkość ponad pół miliona litrów w roku 1993 i nie osiągając jednej dziesiątej tej wartości cztery lata później. Powody tych różnic są dwojakiego rodzaju. Po pierwsze: pogodowe – silne przymrozki wiosną 1997 wymroziły część winnic. Po drugie: gospodarcze – w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych uwidoczniło się zerwanie więzi z odbiorcami w krajach byłego WNP. Brak popytu zewnętrznego i zwiększone nastawienie biednego rynku wewnętrznego na trunki oparte o spirytus zmusiło kombinaty do ograniczenia produkcji.
 Ryc. 3 Produkcja wina źródło danych: www.fao.org - 2002 Po tym wyraźnym kryzysie roczna produkcja wina opiera się o wartość 200 tys. litrów. Jest to przy tym produkcja znacznie wyższej jakości, między innymi dzięki inwestycjom zagranicznym, głównie w nowoczesne opakowania (butelki, korki), sprawniejszemu transportowi i dystrybucji, jak i ściślejszemu przestrzeganiu przebiegu procesów technologicznych wymuszonemu przez konkurencję na rynku pracy
|